тырбаю

1. Тураеп төрле якка чыгып, күтәрелеп тору, үрә тору (чәч, йон һ. б. ш. тур.) Берәр нәрсә өстеннән ботак сыман булып чыгып, күтәрелеп тору (каты әйберләр тур.) 2. күч. Кеше алдында үзен эре күрсәтергә тырышу, кәпрәю, тәкәбберләнү, һавалану 3. күч. Берәр нәрсәгә бик ачулану; үпкәләү